امیدواریم پزشک دولت چهاردهم طبیب دردهای خبرنگاران باشد

به گزارش رسانه خبری صدای جویا از اصفهان، نورالله جویا خبرنگار و فعال رسانه‌ای با انتشار مطلبی با عنوان «امیدواریم پزشک دولت چهاردهم طبیب دردهای خبرنگاران باشد» به شرح زیر آورده است: ۱۷ مرداد روز خبرنگار در ایران مقارن با روزی است که محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی در افغانستان توسط گروه طالبان به شهادت رسید. شهادت این همکار و همچنین سایر همکارانی که امروزه در سرزمین‌های اشغالی توسط رژیم غاصب صهیونیستی به شهادت می‌رسند تا از نشان‌دادن اوج جنایت خود جلوگیری کند تنها گوشه‌ای کوچک از عرصه تلاش خبرنگاری است، شغلی بسیار سخت با مشکلات بسیار فراوان.

وظایف یک خبرنگار متعدد است و جدای از تخصص‌های مورد نیاز در حوزه روزنامه‌نگاری، بر پایه اعلامیه سازمان یونسکو، خبرنگاران باید کوشش کنند تا اخباری که در اختیار عموم می‌گذارند درست، دقیق و معتبر باشد و در درستی اخباری که به دست می‌آورند، پژوهش و اندیشه کنند. خبرنگاران نباید حقیقتی را عمداً تحریف یا خراب کنند و نیز هیچ‌گونه مطلبی را نباید از دید مردم پنهان نگهدارند.

هر ساله با فرا رسیدن ۱۷ مرداد روز خبرنگار، دولت به فعالین رسانه مورد تأیید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که از طریق سامانه به نام «ای رسانه» معرفی شده‌اند، مبالغی را به‌عنوان هدیه به‌حساب آنها واریز یا ۲۰۰ گیگ اینترنت از طریق اپراتورهای مختلف بر روی سیم‌کارت‌های آنها فعال می‌کند؛ اما آیا در این شرایط سخت اقتصادی این هدایا می‌تواند تسکین این همه درد اصحاب رسانه که بیشتر ریشه اقتصادی و معیشتی دارد باشد که جواب این پرسش عملاً خیر است.

 چند روز پیش خانه مطبوعات خراسان رضوی از مدیرکل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی پرسشی درباره «آیین‌نامه مشاغل سخت برای خبرنگاران» مطرح کرد که معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ، نامه‌ای به به اداره کار خراسان رضوی می‌نویسد و در آن تأکید می‌نمایید: «بر اساس بند ۳ ماده ۱۱ آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور، شغل خبرنگاری شامل مشاغل سخت است و خبرنگاران مشمول این قانون هستند و باید زودتر از موعد بازنشسته شوند.»

خلاصه شغل خبرنگاری با توجه به استرس‌زا بودن ماهیتاً کاری سخت و دشوار است و درد نان و معیشت، امنیت شغلی، قراردادهای موقت، بیمه و مانند اینها در حاشیه ماهیت دشوار کار مطبوعاتی همواره برای خبرنگاران ایران‌زمین آزاردهنده بوده است و تاکنون نه نمایندگان مجلس و نه و دولت مردان برای درمان این درد اقدامی انجام نداده‌اند و جالب این جاست که همیشه خبرنگاران پل پیشرفت و موفقیت برای مسئولان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بوده‌اند درحالی‌که در کانون کمترین توجهات بوده‌اند.

امروزه کمبود کاغذ و زینک و همچنین افزایش قیمت دلار در سال‌های اخیر، اوضاع را برای مطبوعات و خبرنگاران سخت و پیچیده‌تر کرده است. خبرنگاران در این وانفسا انتظار تقدیر و هدیه از مسئولان ندارند، بلکه متوقع‌اند این دوستان با درک موقعیت، کمک‌حال فرایند اطلاع‌رسانی و کارگزاران آن باشند.
 
اول مدیران رسانه که قاطعانه پیش ا افتاده‌ترین راهکار در پاسخ به تنگناها و فشار اقتصادی، یعنی کوچک‌سازی و تعدیل، را کنار بزنند تا مبادا خبرنگاری به جمع بیکاران کشور افزوده شود و در عین حال، فعالیت‌های خبری را به امور اداری روتین از جمله حضور در محل کار گره نزنند. خوشبختانه این دو ملاحظه در قریب به اتفاق رسانه‌های کشور وجود داشته و به اجرا گذاشته شده است که امیدواریم شکننده نباشد.
 
اما طیف دوم شامل مسئولان و مدیران ارشدی می‌شود که مخاطب رسانه‌ای خبرنگاران بوده و هستند. انتظار داریم این دسته از عزیزان برخی رسوم نامیمون از جمله گزارش عملکرد دادن در روز و هفته خبرنگار را که همواره دغدغه همه همکاران بوده را کنار بگذارند و به احترام یک سال تلاش این عزیزان به دفاتر و محل کار آنها بروند و یک خسته نباشید بابت یک سال حضور این عزیزان داشته باشند.

خلاصه خبرنگاران پیش‌قراولان انعکاس کاستی‌ها و کمبودهای جامعه بوده که متأسفانه تنها در روز خبرنگار به چشم می‌آیند و روز بعد از آن فراموش می‌شوند. یقیناً فراهم آوردن شرایط شغلی مناسب برای خبرنگاران رابطه مستقیمی با اعتلای کشور دارد، یعنی هر اندازه چالش‌های فراروی خبرنگاران کمتر شود، آنها با فراغ بال بیشتری به مباحث کلان جامعه می‌پردازند.

باید بین اصحاب رسانه شهرستان‌ها و خبرنگاران پایتخت‌نشین نگاه عادلانه وجود داشته باشد و خلاصه آموزش از عناصر مهم حرفه خبرنگاری است، ظرفیتی که در بین خیل عظیم خبرنگاران بسیار امروز کم‌رنگ است و بیشتر فعالان این عرصه بازاریاب هستند تا خبرنگار و باید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌درستی این موضوع را آسیب‌شناسی نمایید.

امیدواریم دولت چهاردهم طبیب دردهای اهالی رسانه بخصوص خبرنگاران در حوزه توانمندی اقتصادی و معیشتی باشد.