روزی روزگاری، گردشگری اصفهان

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از اصفهان، مهدی بصراوی فعال سیاسی اصول‌گرا و همچنین پژوهشگر حوزه مسائل اجتماعی طی یادداشتی با عنوان « روزی روزگاری، گردشگری اصفهان» به شرح زیر آورده است؛

بیش از هزار سال پیش در اطراف اصفهان و در حاشیه رودخانه زاینده‌رود مردمانی سکونت داشته‌اند که اساس منطقه‌ای را پایه‌گذاری کرده‌اند که امروزه آن را با نام عارف مسلمان که در قرن هفتم هجری می‌زیسته است می‌شناسند.

شاید در روزگاران کهن تصوری مبنی بر تبدیل‌شدن این بخش از اصفهان به قطب گردشگری و بوم‌گردی بعد از شهرستان اصفهان وجود نداشت؛ اما امروزه با توجه به وجود سازه‌های ارزشمندی چون بقعه پیربکران، آستراخاتون، پل بابا محمود، قلعه سرشیر و... به همراه جاذبه رودخانه زاینده‌رود و نیز زمین‌های حاصلخیز توان تبدیل‌شدن به یک مرکز گردشگری به‌ویژه برای مسافران خارجی را دارد که برای فرار از مدرنیته و صنعت به دنبال مکان‌هایی بکر، آرام و با ویژگی‌های خاص هستند تا روح خود را حتی برای مدتی کوتاه از فرهنگ مادی‌گرایی رها ساخته و جسم خود را از زندان زندگی ماشینی فراری دهند.

آری، ایران ما به لحاظ حاکمیت اسلام و مذهب مترقی شیعه و تلفیق هنر و معماری اسلامی تبدیل به مرکزی ارزشمند برای گردشگران خارجی شده است که علاوه بر بازدید از مکان‌های تاریخی و باستانی خواهان رسیدن به آرامش ذهنی نیز هستند؛ اما به‌واقع چرا مناطقی همچون پیربکران که شاید از لحاظ تاریخی و تمدنی بسیار کهن‌تر از حتی کشور‌های منطقه خاورمیانه است این چنین مورد بی‌مهری واقع گردیده است.

عده‌ای باورمند به این مسئله هستند که مدیران استان اصفهان به‌ویژه زمامداران امور در شهرستان دارای تفکر اقتصاد صنعتی بر پایه آلایندگی بوده و وجود آلودگی، بیماری، مزاحمت‌های صوتی و... را بر کشاورزی، بوم‌گردی، تولید آثار فرهنگی بر اساس تفکر اسلامی ایرانی را ترجیح می‌دهند، گروهی دیگر اعتقاد دارند که رقبای شهرستان فلاورجان به دنبال ایجاد فرصتی هستند تا از این بزنگاه فرهنگی و اقتصادی به نفع خود بهره‌برداری نمایند.

اما سؤال قابل‌طرح برای اهالی این خاک پر از گوهر این است که چرا متصدیان امور اداری، فرهنگی و اقتصادی شهرستان به‌ویژه نماینده پرنفوذ و خدمتگزار منطقه در مجلس شورای اسلامی تنها به دعوت‌های بی‌ثمر از وزرا و مدیران کلان این حوزه بسنده نموده و در طول ادوار حضور خود بر صندلی سبز سیاست‌گذاری ایران اسلامی گامی مثبت دراین‌خصوص برنداشته‌اند، هرچند که می‌بایست توضیحات مقامات شهرستان را شنیده و سپس اقدام به قضاوت نمود اما نبود زیرساخت و حتی فضای مناسب پذیرایی از میهمانان خارجی جای بسی شگفتی است.

شاید با تغییر نگرش مسئولین ارشد شهرستان فلاورجان و نگاه مثبت به اقتصاد سبز مبتنی بر کشاورزی و دامپروری ارگانیک، صنعت گردشگری و حتی توریسم سلامت به همراه ایجاد زیرساخت‌های مناسب موجبات ترویج زندگی معنوی ایرانی‌اسلامی بر پایه فرموده‌های مقام معظم رهبری، ایجاد اشتغال و حمایت از امنیت شغلی در سال رشد تولید و مهار تورم را فراهم کرده و از تجربه تلخ و ناگوار صنعتی‌شدن به شیوه شهرستان‌های مبارکه و لنجان درس عبرت گرفته و با پرهیز از سلیقه گرایی، جناح‌بازی سیاسی با استفاده از ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری بومی و ویژگی‌های فرهنگی تمدنی با ارائه پیشنهادهای اصلاحی و تکمیل قوانین و مقررات در جهت اجرای بهتر و کامل قانون مقدمات تسهیل کسب‌وکار را برای تبدیل شهرستان فلاورجان به منطقه نمونه اقتصادی بر پایه درآمدهای فرهنگ محور گام بردارند.