ما محجبه‌ها

به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری صدای جویا در تهران، فرشته مزینانی فعال اجتماعی و مدنی طی یادداشتی با عنوان «ما محجبه‌ها» به شرح زیر آورده است؛

 از متروی تئاتر شهر که خارج شدم دو دختر جوان چادری منتظر مسافران مترو بودند برای تذکر حجاب! پشت سرشان هم عده‌ای گارد ویژه و سر چهارراه هم ماشین گشت ارشاد و موتورهایی که توقف کرده بودند و مأمورانی با هیبتی سیاه و یادآور درگیری‌های سابق با مردم! به دختران چادری گفتم، عزیزان! شما با این کارتان ارزش حجاب خودتان را پایین می‌آورید! آخر این کار شما چه فایده‌ای دارد وقتی پس از تذکرتان شالی روی سر انداخته شود و یک‌قدم آن‌طرف‌تر باز روی شانه بیفتد! با کلی بد و بیراه که نثارتان می‌کنند؟

گفتند، مأموریم، گفتم و لابد معذور! سپس گفتم آخر کمی فکر کنید! کدام کشور مسلمان این شیوه را دارد در برخورد با زنان که شما دارید؟ نگذارید وسیله شوید برای بقای قدرت دیگران! امروز دیگر حجاب امری دینی نیست و با بیرون بودن موی زنان، اسلام به خطر نمی‌افتد؛ بلکه کنشی سیاسی و سنگری برای دفاع از حکومت شده است!

انگار برخی از مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران با آرامش مردم مشکل دارد! پس از جریانات سال گذشته و کشف حجابی که در پی آن توسط عده‌ای از زنان و دختران اتفاق افتاد، جامعه به آرامشی نسبی رمی‌کردند و همه در کنار هم تردد می کردند.

چادری و کم حجاب و بی حجاب. رفتار مردان و جوانان هم محترمانه تر شده بود نسبت به زنان، اما گویا فشار عده قلیلی که فهمشان از مسائل دین خلاصه شده در چند حکم ابتدایی، تصمیم آقایانی که ناکارآمدیشان در اداره مملکت بر همه عیان شده و آلودگی مالی برخی آقایان ظاهر الصلاح و برخی ملاحظات شخصی دیگر، حاکمیت را به اینجا رسانده که شیوه های نخ نما و بی نتیجه چهل ساله را دوباره بی آزمایند.

برخی تصمیمات آقایان مسئول، انسان را واقعا به این باور می رساند که ظاهرا این ها از ابتدایی ترین اصول روانشناسی اجتماعی بی بهره اند و چرا چنین نباشد وقتی همیشه متملقان مقرب بوده اند و نخبگان مطرود!

فهم این مساله این قدر سخت است که در شرایط کنونی که مردم زیر بار سخت ترین فشارهای زندگی هستند نباید کاری کرد که به خرمن نارضایتی مردم شعله ای بیفتد و همه را با خود بسوزاند؟

آخر کدام حکومت عاقلی با دست خود زمینه هیجانی کردن جامعه در حال انفجار را فراهم می کند؟ چرا برخی دینداران ما آن طرفتر از نوک دماغ خود را نمی بینند؟ پس از مواردی از اهانت به روحانیون و چادری ها و التهابات نیمه دوم سال قبل که منجر به کشته شدن عده ای بی گناه از دو طرف شد و تعدادی جوان رعنا با گلوله های ساچمه ای اهدایی ماموران، بینایی خود را از دست دادند! آرامشی نسبی بر مردم حاکم شده بود و ما محجبه ها هم احساس امنیت بیشتری می کردیم.

نگاه محجبه ها به بی حجابان عادی شده بود و حتی در موارد زیادی شاهد بوده و هستیم دختران جوان چادری در کنار دخترانی که پوششی بر سر ندارند دوستانه مراوده می کنند، مثل همه جای دنیا.

در این چند ماهه، عده بسیار قلیلی از زنان چادری به عنوان اعتراض به وضعیت حجاب زنان در حرمها و جلوی مجلس و قوه قضاییه تحصن کردند‌ و با دستاویز قرار دادن خون شهدا و خانواده هایشان، حکومتی که خود نیز برخاسته از خواست اقلیت مردم است را مجبور کردند به بهانه خواست این اقلیت بسیار معدود، چشمانش را بر روی خواست اکثریت جامعه از جمله محجبه های راضی به آزادی حجاب ببندد و دوباره وارد مسیری شود که قطعا به ضررش تمام خواهد شد.

پس از جنبش «مهسا» عده ای از زنان چادری، به اعتراض ، چادر از سر برداشته اند و شکی نیست که با این رفتارهای نسنجیده، آنکه آسیب بیشتری می بیند و احساس ناامنی ببشتری می کند، زنان محجبه چادری هستند که حالا دیگر پوشش انتخابی شان بیش از آنکه نمایانگر هویت دینی آنها باشد نشانگر هم لباسی و همراهی با حکومتیان است و دیری نخواهد گذشت که به خاطر رفع اتهام از خود، عده بیشتری چادر از سر برخواهند داشت تا در تصمیمات نابخردانه برخی از مسئولان نظام و ظلم آنان به مردم شریک نباشند.